محیط سایبری و اثرگذاری آن بر قاچاق کالا

استفاده از محیط سایبری برای قاچاق کالا در دو حوزه قابل بررسی می باشد. حوزه اول ساختارهای سازمان یافته است که اصطلاحاً از طریق قاچاقچیان حرفه ای هدایت می شود.آنها برای ورود کالاهای قاچاق مخصوصاً مواد مخدر فعالیت خود را روی فضای سایبری متمرکز کرده اند و چون درآمد حاصله از این جرائم بسیار چشمگیر است آنها را به سمت باندی و سازمان یافته شدن سوق می دهد. به عنوان مثال آنها از فن آوری های جدید برای فروش کالاها بدون حضور فیزیکی که معمولاً پردردسر است، و یا ردیابی محموله های ذخیره سازی اطلاعات، رمز بندی و بانک های اطلاعاتی مربوط به فعالیت های مالی استفاده می کنند. اما حوزه دوم، در ارتباط با استفاده از محیط سایبری برای قاچاق کالا، مربوط به کسانی می شود، که گاهی اوقات حتی آگاهی کافی از اینکه فعالیت آنها جرم تلقی می شود را ندارند. این افراد به تبلیغ، بازاریابی و فروش کالاهای قاچاق خارجی در فضای مجازی می پردازند و از طریق این محیط بدون پرداخت هرگونه مالیات و عوارض و با فروش کالاهای قاچاق ضربه سنگینی به اقتصاد کشور وارد می کنند. معمولاً به دلیل خرید ساده تر و قیمت های پایین تر مردم تمایل زیادی دارند که برای تأمین مایحتاج خود به استفاده سایت های محیط های اینترنتی و کانال های شبکه های اجتماعی رجوع کنند.

 اما بسیاری از این عرضه کنندگان کالاهایی را عرضه می کنند که مجاز نمی باشد و صدمات زیادی را به تولید کنندگان داخلی، امنیت اجتماعی و بهداشتی جامعه وارد می کند. معمولاً اگر از کاربران این فضاها سوال شود که تجربه خرید از این عرضه کنندگان را دارند اکثراً حداقل یکبار آنرا تجربه کرده اند. بسیاری از آنها کالاها را به صورت شخصی از کشورهای همجوار وارد کرده و با سود زیاد از طریق بازاریابی از طریق محیط های مجازی به فروش می رسانند. البته دولت درصدد است با صدور کد شناسه برای شناسایی دقیق کالای قاچاق و بررسی آنها در واحدهای پستی این کالاها از سبد مصرفی، خانوارها حذف کند. اما در صورت شناخت بیشتر مردم و ایجاد فرهنگ در این زمینه می تواند به نتایج بهتری در زمان کوتاه تری دست یافت.

پژوهش خبری//نویسنده مسئول:دکتر مهتاب محمدی، استادیار دانشگاه