به مناسبت ولادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)؛
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
روز چهارم شعبان سال 26 هجرى چشمه ی جوشان ادب و فروتنی و وفا و بصیرت در مدینه چشم به جهان گشود.
به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری صدا و سیما؛ امروز برجسته ترین سوژه ی کاربران فضای مجازی تبریک میلاد علمدار کربلا، باب الحوائج، قمر بنی هاشم و اسوه باشکوه جانبازی بوده است.
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
دادی دو دست و دست دو عالم بسوی توست
حضرت ابوالفضل العباس نخستین فرزند حضرت امیر المؤمنین على(ع) و ام البنین بود. تولد وى، خانه على(ع) و دل مولا را غرق نور و سرور ساخت وقتى که به دنیا آمد حضرت على(ع) در گوش او اذان و اقامه گفت نام خدا و رسول خدا را بر گوش وى خواند و نام او را عباس قرار داد.
با آن که این نوزاد بسیار خوش منظر و زیبا بود به طورى که وى را قمر بنى هاشم نامیده اند و به ماه شب چهارده تشبیه نموده اند و حضرت وى را به نام عباس نام نهاد و آن به این علت بود که عباس هم به معناى شیر شرزه و خشمگین است و هم به معناى عبوس و چهره گرفته زیرا که ایشان نسبت به ظالمان چهره اى خشمگین داشتند.
حضرت عباس (ع) در خانه على(ع) و در دامان مادر با ایمان وفادارش و در کنار امام حسین (ع) رشد کرد و درس هاى بزرگ انسانیت صداقت و اخلاق را فرا گرفت. به طوری که قمر بنی هاشم وارث فضایل و مناقب پدر بزرگوارشان حضرت علی بن ابیطالب (ع) هستند، پرورش یافته مکتب وحی و شاگرد ممتاز خاندان عصمت و طهارت هستند
حضرت عباس(ع) القاب مختلفی دارد که هر یک بیانگر بخشی از مقام، عظمت و سجایای اخلاقی اوست . مانند:
- ابوالفضل; یعنی پدر فضایل (و یا او پسری به نام فضل داشت)
- ابوالقربه; که سقا و آبرسان بود
- قمر بنی هاشم; چون دارای چهره ای زیبا بود
- عبد صالح (بنده شایسته)
- المواسی (ایثارگر)
- الفادی (فداکار)
- الحامی (حمایت کننده)
- الواقی (نگهبان و محافظ)
- الساعی (تلاشگر)
- باب الحوائج (وسیله برآمدن حاجات)
- حامل اللواء (پرچمدار) و ...
وفاداری نسبت به پیشوای معصوم از مهمترین مصداق وفا به میثاق الهی است و حضرت باب الحوائج عباس بن علی (ع) تا پای جان به میثاق خویش وفادار ماند. به طوری که از آن پس در تاریخ تشیع به عنوان مظهر وفا شناخته شده و وفاداری به نام آن بزرگوار مترادف گردیده است.
یکی از صحنه های شکوهمند وفاداری حضرت عباس بن علی (ع) زمانی بود که شمر لعنت اللّه علیه، به خیمه های امام حسین (ع) نزدیک شد و برای حضرت عباس(ع) امان نامه ای آورد و آن بزرگوار را صدا زد. حضرت ابوالفضل(س) از پاسخ دادن به شمر کراهت داشت لذا پاسخی به صدای شمر نداد ولی امام حسین (ع) به عباس(س) فرمود پرسش شمر را که تو را صدا می زند، بی پاسخ مگذار. حضرت باب الحوائج به دستور امام خویش در پاسخ به شمر فرمود: ای دشمن خدا، بر امانی که برای ما آورده ای لعنت باد.
وفا و فداکاری عباس در سخنان معصومین (ع)
1 . امام سجاد(ع) فرمود: «رحم الله عمی العباس فلقد آثر وابلی وفدی اخاه بنفسه حتی قطعت یداه; خداوند رحمت کند عمویم عباس را که حقیقتا ایثار و جانبازی نمود و جانش را فدای برادر نمود تا آنجا که دستهایش قطع شد .»
2 . امام صادق(ع) فرمود: «اشهد لقد نصحت لله ولرسوله ولاخیک فنعم الاخ المواسی; شهادت می دهم که تو برای خدا و رسولش و برادرت خیرخواهی نمودی، پس تو چه نیکو برادر فداکار بودی .»
3 . امام زمان(ع) در زیارت ناحیه مقدسه خطاب به عمویش عباس می فرماید: «السلام علی ابی الفضل العباس المواسی اخاه بنفسه; سلام بر ابوالفضل العباس که با جان خویش با برادر همدردی [و برای او فداکاری] نمود .»
از امتیازات ویژه حضرت عباس، بصیرت نافذ و ژرف اندیشی خاصی بود که تمام خطوط جامعه و رگه های کفر و نفاق را به خوبی می شناخت، و ولایت مداران را نیز دقیقا شناسایی کرده بود . امام صادق (ع) درباره عمویش عباس می فرماید: «کان عمنا العباس نافذ البصیرة; عموی ما عباس دارای بصیرت ژرف بود .»
امام صادق(ع) فرمودند: هر گاه خواستى زیارت کنى قبر حضرت عبّاس بن على(ع) را که در کنار شط فرات و در مقابل جابر قرار دارد پس بر در سقیفه بایست و بگو:
«درود خدا و درود فرشتگان مقرب و انبیای مرسلش و درود بندگان صالح و نیکوکارش و درود تمام شهداء و صدیقین و پاکان و پاکیزگان در صبح و شام بر تو اى فرزند امیرالمؤمنین.
إِذَا أَرَدْتَ زِیَارَةَ قَبْرِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَلِیٍّ ع وَ هُوَ عَلَى شَطِّ الْفُرَاتِ بِحِذَاءِ الْحَائِرِ [الْحَیْرِ] فَقِفْ عَلَى بَابِ السَّقِیفَةِ وَ قُلْ سَلَامُ اللَّهِ وَ سَلَامُ مَلَائِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِهِ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِهِ الصَّالِحِینَ وَ جَمِیعِ الشُّهَدَاءِ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الزَّاکِیَاتِ الطَّیِّبَاتِ فِیمَا تَغْتَدِی وَ تَرُوحُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِین