آیا وقت آن نرسیده است که دست به تحریم کالاهای قاچاق بزنیم و بازار کالای قاچاق در کشور را با بن بست رو به رو کنیم؟ مجاهدت های پنهان و آشکار ما قطعا پدیده ی قاچاق را با بن بست رو به رو می کند.
نکته اساسی در مفهوم جهاد « از خود گذشتگی» است. زمانی که فرمان جهاد توسط فرمانده برای مبارزه با دشمن صادر می شود اولین چیزی که به ذهن می رسد این است که برویم و از جان خود بگذریم. اتفاقی که در 8 سال دفاع مقدس مشهود بود. گلستان شهدای کشور و آزادگان و جانبازان مصداق بارز این جهاد مقدس هستند. امروز اما فرمانده فرمان جهاد اقتصادی را صادر کرده اند. سال هاست که بر آن تأکید دارند و در جلسات مختلف بیان می کنند. کلمه‌ی جهاد یک تعبیر استعاره‌گونه و دارای معانی و دلالت‌های خاصی است. کلمه‌ی جهاد معمولاً به نوعی تلاش مقدس اطلاق می‌شود و یکی از کلماتی است که در گفتمان دینی ما معنا پیدا می‌کند و همیشه صبغه‌ی تقدس را در درون خودش دارد. نکته‌ی اول این‌جاست که به زعم نگارنده ی این سطور، رهبر انقلاب ابعاد دنیوی را با ابعاد مقدس اسلامی درهم آمیخته و همگون می‌بینند. برای همین هم کار کردن برای مسائل اقتصادی، پیشرفت و آبادانی و عمران کشور را با مسئله‌ی مقدسی به اسم جهاد تلفیق می‌کنند.
در حال حاضر نیز مهم ترین و در عین حال ساده ترین « از خود گذشتگی و جهاد» برای ما این است که کالای داخلی را بر برند و تجمل ترجیح دهیم. مهم تر آنکه مصرف کالای داخلی و استمرار آن اثرات بسیار مثبتی بر افزایش اشتغال، کاهش تورم، رشد اقتصادی متوازن و غیره دارد. نکته جالب آن است که مصرف کالای داخل لزوماً به معنای کالاهای بی کیفیت نیست. حدود 40 درصد از هزینه خانوار در طول یک سال مربوط به خوراک، پوشاک و لوازم منزل است و کالاهای ایرانی که در این سه حوزه تولید می شوند دارای کیفیت مناسبی می باشند. اگر هم کیفیت آن ها به اندازه کالای خارجی نباشد، حتماً در حدمتوسط است. پذیرش کیفیت متوسط می تواند مصداق آن « از خود گذشتگی» باشد. باور کنیم که مصرف کالای داخلی باعث پیشرفت کشور می شود.
در همین راستا بایستی تاکید کنیم حمایت از تولید ملی در سیره مفاخر ایران نیز به خوبی وجود داشته است. میرزا تقی خان امیر کبیر صدراعظم شهید ایران در دوره قاجار را باید از پیشگامان حمایت از تولیدات داخلی و کالاهای ایرانی دانست. امیر کبیر معتقد بود که ایران نباید بازار فروش کالاهای خارجی باشد. بلکه باید اساس اقتصاد مملکت را بر تهیه این کالاها در داخل کشور مبتنی نمود. این کار احتیاج به سرمایه و کارگر فنی و مدیریت اصولی داشت و این هر سه عامل در ایران آن روز تا حدی موجود بود. اما مانع اساسی چنین تحولی یعنی جانشین ساختن تدریجی صنایع دستی متوسط یا صنایع ماشینی، ضدیت صریح استعمار خارجی بود که میر کبیر این عامل عمده را نیز خلع سلاح کرد.
درباره کریم خان زند نیز نقل شده است که با وجود اهدای ظروف چینی از سوی نمایندگان انگلستان به او، کریم خان از همان ظروف مسی ساخت داخل کشور برای خوردن غذا استفاده می کرد. روزی یکی از بازرگانان به او گفت لایق خان این گونه ظروف چینی است، نه ظروف مسی. کریم خان زند با شنیدن این حرف بشقاب چینی را بر زمین زد و بشقاب تکه تکه شد. آن گاه بشقاب مس کاشان را خواست و بر زمین زد. بشقاب سالم ماند و کریم خان گفت: « سلاح مردم ایران این است و باید با همین ظروف مسی آشنا و به ساخته های کشور خود خرسند باشند تا تهیدست و درویش نشوند»
در آیات و روایات ما نیز آمده است که"خدا بنده ای را دوست دارد که چون کاری انجام می دهد، محکم کاری کند و آن را درست و استوار به انجام رساند."اتقان کاری یکی از آموزه های مهم دین اسلام است. اتقان کاری در فرهنگ عامه به معنای وجدان کاری تعبیر می شود. اتقان کاری بدان معناست که هر کس در هر جایگاه و هر مقامی کاری که به او سپرده شده است را به نحو احسن انجام دهد. اگر فرهنگ اتقان کاری در جامعه رواج یابد بسیاری از مشکلات و معضلات فعلی جامعه و کشور بر طرف خواهد گردید. این در حالی است که متأسفانه کم نیستند افرادی که از زیر کار در رفتن را "زرنگی" تلقی می کنند و بر این باور هستند که با کار کردن و خوب کار کردن به جایی نمی توان رسید!
با در نظر گرفتن مطلب بالا بایستی گفت آیا کار سختی است که در برابر تمنیات و خواهش های مادی دشمنان بایستیم و با مجاهده نفس با پدیده ای مثل برندینگ مبارزه کنیم؟ آیا وقت آن نرسیده است که دست به تحریم کالاهای قاچاق بزنیم و بازار کالای قاچاق در کشور را با بن بست رو به رو کنیم؟ مجاهدت های پنهان و آشکار ما قطعا پدیده ی قاچاق را با بن بست رو به رو می کند.
پژوهش خبری صدا و سیما//مرتضی مفید نژاد، مدرس دانشگاه