آداب و رسوم مردم شمال استان برای استقبال از فصل بهار +فیلم

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز سیستان وبلوچستان، مردم منطقه سیستان با آداب و رسوم خاص که بر گرفته از گذشتگان است، عید نوروز هر سال را به عیدی با شکوه و ماندنی تبدیل می کنند.

مردم سیستان از اوایل اسفندماه به استقبال نوروز می روند و معمولا وزیدن دو باد پلپلاسی و پنجکه در این ماه نشان از نزدیک شدن نوروز است.

آیین های زیبای نوروز مانند خانه تکانی و پخت کلوچه، تجگی و نان سال در سیستان مبتنی بر تعاون و همکاری است که از انها به نام سنت آرزوکه یاد می شود.

نکته جالب در خصوص نوروز در گستره  تمدنی سیستان این است که بر خلاف دیگر مناطق که نماد نوروز پیرمردی به نام عمو نوروز است، در سیستان این نماد بی بی نوروز است که سمبل زایش، رویش و نوشدن و نشانی از اهمیت و ارزش مقام زن در فرهنگ و تمدن این خطه از ایران است.

اولین نوید نوروز کوچ پرستوها از مناطق جنوب به دشت سیستان است که نشان از تغییر فصل و اعتدال آب و هواست و کودکان با خواندن اشعار کودکانه به استقبال این پرندگان زیبا می روند.

روز قبل از نوروز علفه نام دارد که در این روز مردم دسته هایی از گندم یا جو را از داخل مزرعه از ریشه کنده و به سردرب خانه ها با گل می چسبانند و در روز عید همه لباس نو بر تن می کنند و اولین کار صله رحم و دیدار بزرگان و دست بوسی پدران و مادران است.

روز علفه در سیستان کمتر خانه ای است که بوی کلوچه ندهد، در این روز همه چیز بوی تازگی می دهد، خانه تمیز و پاکیزه است، همه لباس نو دارند و دخترکان دست هایشان را حنا بسته اند چرا که معتقدند  بی بی نوروز در این روز به خانه سرک می کشد.

سفره ی عید در منطقه سیستان هم شکل مخصوص به خود را دارد: قرآن، نان سال، کلوچه، قتلمه، تجگی، آینه و تخم مرغ خام از واجبات سفره سیستانی است.

مردم منطقه سیستان برای درگذشتگان و بزرگان خود احترام زیادی قائلند بطوریکه روز آخر اسفند هر سال برای خواندن فاتحه به گورستان ها می روند و صبح روز عید را نیز با بوسیدن دست پدر و مادر آغاز می کنند.

این دید و بازدید و جشن ها تا روز سیزده به در،  ادامه دارد و در روز سیزدهم مردم به اماکن زیارتی و سیاحتی نظیر زیارت بی بی دوست، کوه خواجه و جنگل های سیستان می روند.