تشکیل کشور فلسطینی سرابی بیش نیست
مخالفت امریکا با انتخاب نخست وزیر سابق تشکیلات خود گردان فلسطین به عنوان فرستاده سازمان ملل متحد در امور لیبی، یکی دیگر از نشانه های سراب بودن تشکیل کشور فلسطینی بر اساس طرح های سازشکارانه است.
پس از اینکه آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد که از ابتدای ماه ژانویه این سمت را برعهده دارد، سلام فیاض نخست وزیر سابق تشکیلات خودگردان فلسطین را برای سمت فرستاده این سازمان در امور لیبی برگزید نیکی هیلی سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد در بیانیه ای از این انتصاب ابراز تاسف و ادعا کرد « این سازمان از مدت ها قبل به شکل غیر عادلانه شرایط را به نفع تشکیلات خودگردان فلسطین و به ضرر متحدان ما در اسرائیل فراهم کرده است ».
هیلی افزود: « آمریکا فعلا کشور فلسطین را به رسمیت نمی شناسد و از پیامی که این انتصاب به سازمان ملل متحد می دهد حمایت نمی کند ». احتمالا منظور نماینده امریکا از پیام این انتصاب به سازمان ملل، تاثیر آن بر به رسمیت شناخته شدن فلسطین و تشکیل کشور مستقل فلسطینی است.
نیکی هیلی که کشورش در شورای امنیت از حق وتو برخوردار است افزود: آمریکا در آینده برای حمایت از متحدان خود به حرف بسنده نمی کند و اقدام عملی خواهد کرد.
از میان 193 عضو سازمان ملل تاکنون 137 کشور، فلسطین را به رسمیت شناختهاند و امریکا همچنان علی رغم ادعاهای خود مبنی بر میانجی بی طرف از به رسمیت شناختن فلسطین خودداری و به حمایت همه جانبه خود از رژیم صهیونیستی ادامه داده است.
اما در مورد مخالفت امریکا با انتصاب سلام فیاض که حتی تعجب برخی از متحدان امریکا را به دنبال داشته است باید گفت وی نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین بوده و با رویکرد جنبش مقاومت اسلامی فلسطین حماس مخالفت می کرده و به خاطر همسویی با طرح های سازشکارانه، حتی مورد توجه رژیم صهیونیستی بوده است و مقام های این رژیم از وی به عنوان فردی یاد می کردند که می توانند با او کار کنند.
با این وصف به نظر می رسد مخالفت امریکا با انتصاب سلام فیاض آن هم با ویژگی ها یادشده نشان می دهد که این کشور به هیچوجه حاضر نیست در مجامع بین المللی فردی با هویت فلسطینی در جایگاهی قرار گیرد که ممکن است هویتش در به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطینی موثر باشد.
این مواضع آشکار مقام های امریکایی اختصاص به دولت جدید امریکا ندارد بلکه در دولت گذشته اوباما هم چنین حمایت های کورکورانه ای از رژیم صهیونیستی شده است با این تفاوت که اگر در دولت ترامپ آشکارا از شهرک سازی و انتقال سفارت امریکا به قدس سخن گفته می شود در دوره اوباما این حمایت ها در قالب وقت کشی و دادن فرصت بیشتر به رژیم اشغالگر قدس برای توسعه طلبی و ارائه طرح های یکسویه ای که حقوق فلسطینی ها از جمله حق بازگشت آوارگان را نادیده می گرفته، بوده است.
پانزدهم ژانویه پاریس شاهد برگزاری نشستی برای از سرگیری روند سازش در سرزمین های اشغالی فلسطین میان دو طرف فلسطینی و مقام های رژیم صهیونیستی از طریق راهکار ایجاد دو کشور فلسطینی و اسرائیلی بود که مقام های دولت اوباما و رژیم صهیونیستی در آن نشست شرکت نکردند.
این نشست در شرایطی برگزار شد که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی مانند همیشه ابتکارات بین المللی مانند نشست پاریس را پیشاپیش رد و بر مذاکرات دوطرفه با طرف فلسطینی تاکید و کاخ سفید نیز از این موضع یعنی مذاکره دو طرفه حمایت کرد.
حالا نیز رسانه ها از پیشنهاد دبیرکل سازمان ملل به تزیپی لیونی وزیر امور خارجه پیشین رژیم صهیونیستی برای تصدی سمت معاون دبیر کل این سازمان را می دهند و باید دید امریکا با این پیشنهاد چه خواهد کرد؟
-------------------------------------------
بررسی و تحلیل/ رضا محمدمراد