توسعه ریل پایه و شهرهای سبز
جغرافیای جهان یک پیکره واحد است که هر قسمتی از آن تخریب شود ، بقیه نقاط نیز دچار مشکل می شوند، در آسیا، اروپا یا آمریکا، فرقی نمی کند.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از رواط عمومی راه اهن جمهوری اسلامی ایران ؛ شهر اشتوتگارت در جنوب غربی آلمان یکی از مهمترین مراکز صنعت خودروسازی این کشور به شمار میآید و در چند روز اخیر، نخستین بار است که مسئولان آن به صورت رسمی به مردم در باره افزایش آلایندهها در هوا هشدار می دهند.
در اشتوتگارت روزانه حدود 500 هزار سفر شهری با خودرو انجام می شود که شورای شهر در بیانیهای با ارائه توصیه به صاحبان مشاغل در خصوص ساعات رفت و آمد کارکنان و حتی دورکاری، تأکید کرده اند.
این اقدامات مسؤولان اشتوتگارت، پس از هشدارهای کارشناسان هواشناسی در باره افزایش آلایندههای سرطان زا در هوا و باقی ماندن این آلایندهها برای روزهای آتی انجام می شود.
به گفته کارشناسان، وجود لایهای از هوای گرم در سطوح بالا مانع از آن میشود که آلایندههای موجود در هوای سرد نزدیک زمین خارج شوند.
بخش بزرگی از شمال چین نیز برای چندمین روز متوالی تحت تأثیر مهدودی غلیظی قرار گرفته است.
آلودگی هوا، پرواز دهها هواپیما را از شهر پکن لغو کرده است و بسیاری از مدارس در شمال چین تعطیل شده اند.
این در حالی است که برغم درخواست دولت چین، برخی از نیروگاهها و تولیدکنندگان مواد شیمیایی همچنان با بیشترین ظرفیت به کار ادامه میدهند و رانندگان نیز در پکن، محدودیتهای ترافیکی اعمالشده را نادیده میگیرند.
سازمان صلح سبز در شرق آسیا که در زمینه حفاظت از محیط زیست فعالیت می کند با صدور بیانیه ای درباره مواجه شدن مناطق شمالی چین با جمعیتی حدود پانصد میلیون نفر با بدترین وضعیت الودگی هوا در این مناطق، هشدار داده است.
ایران نیز با توجه به موقعیت جغرافیایی، چند سالی است که دچار بحران های زیست محیطی زیادی شده که نیازمند جبران و رسیدگی روزافزون به این مسائل است.
به عنوان نمونه هوای کلانشهر تهران در هفته گذشته دو روز برای همه افراد «ناسالم» و چهار روز برای گروههای حساس، «ناسالم» اعلام شده است.
گرچه تهران سالها است یکی از آلوده ترین شهرهای جهان محسوب می شود و چون علاوه بر تردد وسائل نقلیه فرسوده، فعالیت صنایع و معادن در اطراف آن نیز آلودگی هوای شهر را تشدید میکند، اما آلودگی آن در فصل زمستان معمولا افزایش مییابد.
در این بین کارشناسان معتقدند که باید از تغییر کاربری گسترده فضای سبز شهری جلوگیری و برای ساماندهی آنها فکری کرد و شهر سبز تنها نسخه مورد پذیرش برای آینده است.
گرچه تعریف واحدی از «شهر سبز» وجود نداشته و بر اساس بوم شناسی شهرهای مختلف جهان باید نسخه های مختلفی برای آن ارائه داد،
اما همه اتفاق نظر دارند که شهرسبز شهری است که دارای کالبدی سبز بوده و نسبت فضای زنده آن،(مثل درخت ها و پوشش گیاهی این شهر) به فضای غیر زنده (مثل چوب، آهن و شیشه به کار برده شده) در آن بسیار بیشتر باشد، و این میسر نمی شود مگر با ایجاد ساختار ریل پایه جهت تردد درون شهری و برون شهری.