تشییع شهید تازه شناسایی شده دفاع مقدس در کرمان

سروان. شادمان یک. انسان. مومن و ورزشگاه بود. با ایمان. و جذبه. عجیبی. داشت. و در شهر کرمان. یک باشگاه رزمی. داشت. گفته بودن. سر شادمان. و ریش قرمز سپاه و من را خواهند برید. منم. راننده. وارشد پار موتوری. بودم. از تهران. نامه آمد. که از حفاظت اطلاعات. گفتن. اینجانب. را. براش جایزه. گذا شتن تا یک ماه اجازه خارج شدن از موتوری را نداشتم. بالاخره. گفتم. یا بزارید. برم ماموریت یا بفرستید منو. تهران. سروان عربیان. موافت کرد. برم. ماموریت. فقط من جان سالم به در. بردم.

سال ۱۳۶۷بود. وعملیات. شد جناب سروان شادمان. با قد رشید. اکثر مواقع. با من به قسمت هایی که تروریست. ها. و جنایتکاران. پناهگاه داشتن. میرفتیم. وایشان می گفت فلانی تو اینجا باش. صدای. ماشینت. نمیزاره. بشنوم و. صدامو. نمی شنون. می گفتم چشم. میرقت. فاصله. می گرفت. و داد. میزد. می گفت اگر مرد هستدید بیایید. منو بکشید. چرا سرباز را. می‌زنید. اینا. که پناه گرفته بودن جرعت نفس کشیدن نداشتن. بعد عملیات. هم. دیدم خبری نشد. از سروان شادمان. خبری. نشد گفتن سر شادمان را بریدن یک. درخت. آنجا بود بستن به درخت. وچند ماه نکشید. خدمت. من تمام شد و برگشتم به شهر خودم. تهران.