گزارش؛
کارخانه بزرگ خود را الان بسازید
اینترنتِ اشیاء (Internet of Things) مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات است و در آینده کارخانه هر فرد مغز اوست.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صدا و سیما، "اینترنت اشیاء" فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت
ارسال داده از طریق شبکههای ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت فراهم می شود.
با اینکه فعالیت در حوزه فناوری اینترنت اشیاء از اوایل دهه 90 میلادی آغاز شد اما اصطلاح "اینترنت اشیاء" را کوین اشتون در سال 1999 ارائه کرد جالب است بدانید یکی از توسعهدهندگان فناوری اینترنت اشیاء محقق و پژوهشگری ایرانی به نام رضا راجی است.
آقای راجی یک کارآفرین سریالی، مشاور شرکتهای نامدار و دانشآموخته مهندسی الکترونیک است و در منطقهی خلیج سانفرانسیسکوی ایالات متحده سکونت دارد.
پیش از اینکه اینترنت اشیاء از راه برسد،کامپیوترها تنها چیزهایی را میدانستند که انسانها به آنها میگفتند.
امروزه، دستگاهها میتوانند محیطشان را حس کنند و با تناسب نسبت به آن عمل کنند و تمام اینها بدون دخالت انسان صورت میگیرد.
برای مثال Nest Learning Thermostat میتواند درجهی هوا را با توجه به مکان شما تنظیم کند، زمانی که شما محل کارتان را ترک میکنید، کولر را روشن کند تا وقتی به خانه میرسید با خانهای خنک مواجه شوید.
اما در عصری که کامپیوترها آنقدر هوشمند باشند که نیازی به انسان برای ورود داده ندارند، چه کاری خواهد بود که از آن به خانه برگردید؟
همین حالا نیز آمازون در حال استفاده از 30000 ربات در انبارهایش است و شرکتهای استارت آپ در سراسر امریکا در حال توسعه راههایی برای خودکار کردن تحویلها در تجارت الکترونیک با بازدهی بالاتر هستند.
زمانی که کامیونتهای بدون راننده در ماه آوریل یک سفر طولانی در عرض اروپا را با موفقیت به پایان رساندند، محدود شدن شغلها در رانندگی کامیونت یک گام نزدیکتر به نظر میرسید.
یک سرمقاله که اخیراً در TechCrunch منتشر شده است، ضدیت با این تصور را نشانه گرفته که اینترنت اشیاء موجب محدود شدن مشاغل میشود.
زاک سوپالا (Zach Supalla)، رئیس هیأت مدیره یک استارتآپ که در کار توسعه سختافزارهای اینترنت اشیاء است، در بحثهای خود مطرح کرده است که اینترنت اشیاء: «دقیقاً کاری را میکند که تکنولوژی همه جا انجام میدهد، مشاغل با مهارت پایین را ریشهکن و مشاغل با مهارت بالا را جایگزین آن میکند.»
بر طبق سخنان سوپالا ، در حالی که رباتها جای انسانهایی با کارهای ساده در تولید و کنترل کیفیت(spc) را میگیرند، مشاغل جدیدی در حیطههای جدید و خلاقانهتر ایجاد میشوند.
او توجه یک طراح در حوزهی اینترنت اشیاء را پیشبینی میکند، «یک رهبر فکری خلاق که در جستجوی فرصتی شغلی است که بتوان در زمینه اینترنت اشیاء وارد شود، سپس یک راهحل تکنولوژیک برای این فرصت ارائه میدهد.»
این تغییر و انتقال در عمل چطور خواهند بود؟ Streetline یک شرکت «پارکینگ هوشمند» است که تکنولوژی آن در 40 شهر امریکای شمالی و اروپا برای آمار جای پارکهای مشغول و خالی، راهنمایی رانندگان به جای پارک خالی و راهنمایی افسرها به تخلفات پارک انجام گرفته توسط یک اپ، مورد استفاده قرار گرفته است.
به این ترتیب Streetline امکان کار با بازدهی بالاتر را برای این افسرها امکانپذیر کرده و احتمالاً موجب حذف برخی از کارمندان شود.
هرچند شاید شهرها نیاز به استخدام افراد کمتری داشته باشند که در شهر گشت بزنند و به دنبال تخلفات باشند، اما از طرفی دیگر Streetline به نیروی کار احتیاج دارد.
یک شغل ایجاد شده عالم دادههای پارکینگ است: کسی که دادههای بسیار زیاد جمعآوری شده توسط شرکت را بررسی و به صورت مفیدی ارائه میکند.
Gartner، یک شرکت پیشرو در زمینه تحقیقات فناوری اطلاعات پیشبینی میکند که تا سال2020، 7.3میلیارد شیء به اینترنت اشیاء متصل خواهند شد؛ این رقم در حدود سی برابر افزایش نسبت به 2009 است.
Gartner همچنین پیشبینی کرد که تا سال 2020 نزدیک به 300 میلیارد دلار از این افزایش درآمد خواهد داشت.
سارا میلر، نویسندهی مجلهی فوربز توصیهای برای کسانی که میخواهند شغلی در عصر اینترنت اشیاء پیدا کنند دارد: «جای اینکه سر خود را زیر برف کنید، انقلاب صنعتی دیجیتالی را فرصتی برای گسترش ظرفیتهای نوآورانهای بدانید که شما را انسان منحصر به فردی میکند.»
اما در کنار تمام این مطالب بهتر است بدانید که پای تمام این فناوری ها به ایران هم باز شده است.
در شرکت های دانش بنیان در حال فعالیت به سرعت تمام این اپ ها و فناوری های با تکنولوژی بالا در حال تولید اند.
بهتر است ماهم به فکر یک کار منحصر به فرد برای شخص خودمان در عصر اینترنت باشیم.
عصری که دیگر جابه جایی برای انجام کار معنا ندارد و کارخانه افراد مغزشان است.
کارخانه شما تاسیس شده است؟
محمد قاسم کیایی