حافظی
روش فعلی ساخت و ساز در باغات منجر به تاراج باغات می شود
روش فعلی ساخت و ساز در باغات منجر به تاراج باغات شهر تهران شده است.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صدا سیما ، رحمت اله حافظی در جلسه امروز شورای شهر تهران افزود: بر اساس مصوبه الزامات اجرایی ساخت و ساز در باغات و دستورالعمل ماده 14 پیوست طرح جامع، به مالک اجازه داده می شود که در 30 درصد مساحت باغ ساخت و ساز صورت گیرد همچنین مطابق با این مصوبه 45 درصد از مساحت باغ در منفی دو طبقه گودبرداری و در ارتفاع نیز از 11 تا 21 طبقه ساخته شود. البته در ساخت و سازهای بالای 11طبقه، مجوز کمیسیون ماده 5 الزامی است اما در عمل با انجام عملیات ساخت و ساز، بیش از 70 درصد باغ از بین می رود.
وی با تاکید بر اینکه به استناد قانون حفظ و گسترش فضای سبز و آیین نامه ذیل آن ساخت و ساز در باغات نباید صورت گیرد، گفت: نظر کارشناسی کمیسیون سلامت شورای شهر صدور مجوز 2 تا 3 طبقه در باغات است؛ برخی از دوستان این اظهار نظر کارشناسی را بی عدالتی تعبیر می کنند.
حافظی دسترسی آزاد مردم به اطلاعات را حق مسلم شهروندان دانست و گفت: شورای شهر سلیمانیه به شهروندان اجازه می دهد تا در صحن شورا نظاره گر عملکرد شورا باشند حتی در دفتر رئیس شورا و تمام بخش های شورا، دوربین نصب شده و در لابی شورا قابل رویت است. اگر صحبت از شفافیت است این فضا را ایجاد کنید.
وی با بیان اینکه اگر همه اعضا از کلیات و جزئیات طرح صیانت از باغات دفاع کرده اند، جای نگرانی وجود ندارد، اظهار کرد: می توان برای روشن سازی، متن مذاکرات را در اختیار افکار عمومی قرار داد.
حافظی همچنین گفت: از دو سال پیش تذکرات و انتقاداتم را درباره عملکرد شهرداری و حتی شورای شهر تهران اعلام کردم، اگر از حقوق مردم صیانت می کنم از آن تعبیر به رویکرد پوپولیستی و عوام فریبی نشود، این بی انصافی است.
حافظی همچنین به اظهار نظر یکی از اعضای شورای شهر در جلسه گذشته در مورد کارشناسان نیز افزود: به کارشناسان صفت ناشایستی نسبت داده شد، این در حالی است که کارشناسان بزرگترین سرمایه هر دستگاه و سازمانی هستند، سرمایه و ارزش شورای شهر تهران به ساختمان 8 طبقه آن نیست بلکه به نیروی کارشناسی آن است که در اختیار دارد، این را باید قدر بدانیم.
وی گفت: مدیران به مدد این سرمایه های انسانی است که می توانند کارها را پیش ببرند، ما به سرمایه انسانی نیازمند هستیم از این رو نظرات کارشناسی را فرصت تلقی کنیم نه تهدید. با واکنش های غلط، دلسردی و انزوای کارشناسان را فراهم نکنیم، البته مدیران هم باید به اخلاق پوزش طلبانه پایبند باشند.