پخش زنده
امروز: -
در روزهای اخیر تحرکات صهیونیست ها علیه اماکن مقدس در سرزمین های اشغالی افزایش یافته است.
دیدار اسحاق هرتزوگ رئیس رژیم صهیونیستی از حزب چپ گرای کارگر با شهرک نشینان در حرم ابراهیمی در شهر الخلیل و یورش امروز شهرک نشینان به مسجد الاقصی در شهر قدس از جمله مصادیق اقدامات تحریک آمیزی است که در آن به طور مشترک هم مسئولان و مقامات بلندپایه این رژیم حتی از حزب کار( که زمانی مسئولیت پرونده مذاکرات به اصطلاح صلح را در دست داشت)و همچنین افراطیون صهیونیست و در راس آن شهرک نشینان حضور دارند.
حال سوال این است که چه عواملی باعث روی آوردن صهیونیست ها به این اقدامات تحریک آمیز شده است و چه اهدافی را در این زمینه دنبال می کنند؟
یک پاسخ می تواند این باشد که این روزها اراضی اشغالی در سالگرد روز همبستگی جهانی با فلسطین بسر می برد که از سال 1977 طی مصوبه ای در مجمع عمومی سازمان ملل به منظور جبران قطعنامه 181 این مجمع مبنی بر تقسیم فلسطین در سال 1947 میلادی نامگذاری شده و همه ساله با برگزاری مراسم ویژه درسازمان ملل همراه می شود و امسال با توجه به کناررفتن دولت های راستگرای ترامپ و نتانیاهو با شکوه تر از سال های گذشته برگزار شد و بر همین اساس امکان دارد صهیونیست ها نیز خواسته باشند با دست زدن به اقداماتی همچون تعرض به اماکن مقدس حرم ابراهیمی و مسجد الاقصی خودی نشان داده باشند.
اما یک پاسخ دیگر قابل تامل این است که رژیم صهیونیستی دوباره احتمالا به چند دلیل به برهم زدن اوضاع و به نوعی به خودزنی روی آورده است تا از فضای حاصل از آن برای مصالح مهم تر استفاده کند: نخست اینکه در راستای راهبرد جدیدی دولت بایدن مبنی بر خروج از خاورمیانه به هر قیمت ممکن احتمالا تلاش هایی برای حل بحران فلسطین شروع می شود و لذا این رژیم می خواهد این تلاش ها را در نطفه خفه کند.
دوم اینکه در خصوص مذاکرات وین راه رژیم صهیونیستی تا حدودی از راه دولت بایدن همانند دولت اوباما جدا شده و هر کدام مسیر مستقلی را می روند و این رژیم اعلام کرده است که به هرطریق ممکن برای جلوگیری از به نتیجه رسیدن این مذاکرات تلاش خواهد کرد و لذا برهم زدن اوضاع اراضی اشغالی که می تواند زمینه را برای فروپاشی دولت ائتلافی شکننده این رژیم فراهم کند، می تواند گامی در این مسیر باشد تا دولتی در تل آویو نباشد که نتایج احتمالی مذاکرات وین را تایید کندو یا اینکه دستش برای توسل به گزینه نظامی باز بماند.
-----------------------------------------------
احمد کاظم زاده