به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما ، نخست وزیر پیشین عراق معتقد است، مشکل عراق با جهان خارج از زمانی شروع شد که با آمدن دونالد ترامپ، سیاست آمریکا به طور ریشهای تغییر کرد.
عادل عبدالمهدی در بخشی از گفتگوی مفصل خود با نشریه حوار الفکر با بیان این مطلب تصریح کرد، در واقع این ما نبودیم که تغییر کردیم بلکه آمریکا تغییر کرده بود، به عنوان مثال در این دوران خواسته آمریکا از ما این بود که روی یک پا راه برویم، راه رفتن بر روی یک پا خطرات خاص خود را دارد، زیرا کار را برای دیگری راحت میکند تا همان یک پا را هم بزند و کلا شما را از راه رفتن بیندازد. این وضعیت برای ما رخ داد، اما ما نمیتوانستیم سیاست دشمنی با ایران را بپذیریم، به این سیاست ها، نه در دوران حاکمیت دموکراتها تن داده ایم و نه در دوران حاکمیت جمهوریخواهان، به همین منظور درباره نامزدهای نخست وزیری در پس از استعفای خودم نوشته بودم نامزد نخست وزیری شخصی باشد که هم غرب از او رضایت داشته باشد و هم مقبول شرق باشد تا بتواند توازن را برقرار سازد.
وی افزود، آمریکا باید مواضعش را تغییر دهد، در شرایط پر خطر کنونی نیاز داریم احتیاجات و شرایط مورد نیاز داخلی و خارجی را فراهم سازیم. هر کشوری نمیتواند بی طرف باشد، یک بار در یکی از کنفرانسها گفتم عراق بی طرف نیست، چون کشور، برنامه و سیاست خاص خود را دارد و اینگونه نیست که نیمی از سیاست هایش برای این و نیمی دیگر برای آن باشد، وقتی میگوییم منفعت عراق ایجاب میکند که با همسایگان و محافل بین المللی ارتباط خوبی داشته باشد این گفته بر اساس سیاست آمریکا یا ایران نیست بلکه اساس اولویت سیاسی کشور ورویکردهای دولت عراق است.
نخست وزیر مستعفی عراق افزود، همواره با آمریکا یا ایران و دیگران منافع اقتصادی داریم، منافع اقتصادی و سیاسی ما با ایران بدون نیت آسیب رسانی به منافع سیاسی و اقتصادی دیگر دوستان است. وقتی زیربار فشارهای آمریکا برای تحریم ایران نمیرویم به این دلیل است که سیاست تحریم را سیاستی اشتباه میدانیم، چون پیش از این عراق تجربه ویرانگری را در این زمینه به چشم دید، به این دلیل است که تن دادن به چنین سیاستی به منافع عراق آسیب میرساند، چون ما و ایران را در موضع دشمنی با هم قرار میدهد و این دشمنی خطرناکتر از تن دادن به سیاست اشتباهی است که به یقین روزی اصلاح خواهد شد.
عادل عبدالمهدی در ادامه مصاحبه اش با نشریه حوار الفکر تصریح کرد، ما از سال ۲۰۰۳ با برخی از تصمیم گیرندگان در آمریکا اختلافات بزرگی داشتیم، با مرحوم جلال طالبانی و (شهید) ژنرال سلیمانی – که خدا هر دوی آنان را رحمت کند- نشست بر گزار میکردیم، آمریکاییها هم به ما پیامهایی میدادند، اما با آمدن ترامپ همه چیز تغییر یافت، در واقع مشکل از آنها بود نه از ما، وقتی به این نتیجه رسیدیم که آمریکاییها باید از کشور خارج شوند اندکی با خود اندیشیدیم و گفتیم آمدن آنان با درخواست دولت عراق بود در نتیجه مسئله را به نشست شورای امنیت ملی کشور که یک روز قبل از نشست پارلمان برگزار شده بود کشاندیم، در آنجا یکی به من گفت، همین که شورای امنیت ملی به عنوان پشتوانه کابینه خواستار خروج این نیروها شود کافیست، اما گفتم، چنین نیست، چون دولت من دولت پیشبرد امور روزانه کشور (مستعفی) است در نتیجه تصمیمات چنین دولتی سست و ضعیف است به همین دلیل باید موضوع را به مجلس نمایندگان بکشانیم. از این جا بود که آمریکا سعی کرد مانع نشست مجلس نمایندگان شود، اما دیدیم که نشست برگزار شد و ما نیز سخنانمان را در آن نشست بیان کردیم.
عبدالمهدی افزود در سخنانمان در پارلمان با صداقت و صراحت حرف زدیم، تصمیم خود را به گوش آمریکاییهای رساندیم، آنان نیز د رنامهای رسمی نوشتند، هیئت اعزامی خود را ماه ژوئن برای بررسی دو موضوع اعزام خواهیم کرد، یکی اقتصاد و دیگری بازنگری در استقرار نیروهای ما در خارج از عراق است، در گفتگو با من هم تاکید کردند بازنگری استقرار نیروهای ما برای داخل عراق نیست بلکه برای خارج از عراق است، این گفته زبانی نبود بلکه در یک نامه رسمی بود.
نخست وزیر پیشین عراق گفت، در ادامه دولت جدید به ریاست مصطفی الکاظمی تشکیل شد، اما در قضیه عقب نشینی و خروج نیروهای آمریکایی و زمان این عقب نشینیها ابهاماتی پدید آمد، در واقع شاهد نوعی وقت کشی و تاخیر شدیم، کم کم شاهد طرحهای یک طرفه آنها شدیم، دونالد ترامپ گفت، در طول سه سال از عراق خارج میشویم بدون اینکه دیدگاه عراق را بپرسد در شرایطی که عراق طرف اصلی این موضوع است.
عادل عبدالمهدی اظهار داشت، آنگاه که آمریکاییها با گلولههای کاتیوشا در عراق تهدید میشدند به آنان میگفتیم از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ به سفارت شما حتی یک گلوله شلیک نشد، زمانی که ۱۷۰ هزار نیرو در عراق داشتید روزی سه تا چهار کشته و چندین زخمی میدادید یعنی ۱۷۰ هزار نیرو نمیتوانستند از شما حمایت کنند حال چگونه میخواهید ۵۰۰۰ نیروی نظامی از شما حمایت کنند؟ ضمن اینکه حضور نیروهای شما قرار بود برای حمایت از کشور و مردم عراق باشد نه برای حمایت از نیروها و سفارتخانه شما.
از این منظر معتقدم این معادله سیاسی است که از سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ سفیر، کاردار و کارکنان سفارت آمریکا بدون محافظ شخصی آزادانه در رستورانها و کافههای عراقی تردد داشتند، چون شرایط سیاسی به آنان اجازه چنین کاری را میداد، اما تغییر سیاستها از سوی ترامپ و تنشهای ایجاد شده علیه حشد الشعبی به همراه تحریمها و در ادامه ترور شهیدان ابومهدی المهندس و قاسم سلیمانی به همراه دیگر دوستان، راهی جز تلاش برای جدول بندی زمان خروج نیروهای آمریکایی از عراق باقی نگذاشت.