پس از 50 سال؛
ثبت فیلم شِنگ هندی در ایران
پس از حدود نیم قرن از بی اطلاعی از وضعیت شِنگهای هندی در کشور فیلم دو قلاده این جانوردر تالاب هورالعظیم به ثبت رسید .
به گزارش
خبر گزاری صدا وسیما مرکز خوزستان، مدیر کل محیط زیست استان خوزستان گفت :ثبت فیلم ارزشمند از دوقلاده از شِنگهای هندی هور العظیم پس از حدود نیم قرن از بی اطلاعی از وضعیت این گونه در ایران و همچنین مقاله علمی مشاهدهی دیگری از این گونه توسط آقای سید باقر موسوی در هور العظیم و کارشناسان حیات وحش عراق در هورهای عراق؛ نوید بقای این گونه را در ایران و خاورمیانه داده است.
محمد جواد اشرفی افزود :این مشاهدات علاوه بر تایید کارشناسان داخلی توسط بنیاد بین المللی بقای شِنگ نیز تایید شده است.
وی افزود : شِنگ هندی با نام علمی (Lutrogale perspicillata) اولین بار در ایران با توجه به مشاهده دو قطعه پوست در سال ۱۳۵۰ و یک نمونه شکار شده در سال ۱۳۵۲ که همه مربوط به هور العظیم خوزستان بودند توسط کارشناس حیات وحش آقای هوشنگ ضیایی شناسایی شد و از آن تاریخ به بعد با توجه به چندین بار جستجو و تحقیق مشاهده نشد و حتی تصور میرفت این گونه در ایران منقرض شده است.
مدیر کل محیط زیست استان خوزستان گفت :حفاظت از شِنگ هندی که گونهای در انقراض و کمیاب برای ایران و خاورمیانه است از اهمیت ویژهای برخوردار است.
وی افزود : کاهش آب؛ آلودگی آب؛ تخریب زیستگاه؛ شکار و تورهای صیادی از عوامل تهدید کننده بقای شِنگها در جهان هستند.
شِنگ هندی که پراکنش جهانی آن در شرق آسیا است برای خاورمیانه بسیار کمیاب است و تنها از تالاب هور العظیم خوزستان و هورهای عراق گزارش شده است.
حفاظت از شِنگ هندی که گونهای در انقراض و کمیاب برای ایران و خاورمیانه است از اهمیت ویژهای برخوردار است.
کاهش آب؛ آلودگی آب؛ تخریب زیستگاه؛ شکار و تورهای صیادی از عوامل تهدید کننده بقای شِنگها در جهان هستند.
شِنگها از خانواده راسوها هستند؛ در ایران دو گونه شِنگ زیست میکند.
این گوشت خوار که از جانوران آبزی مانند؛ ماهی، قورباقه، خرچنگ، پستانداران کوچک، پزندگان آبزی و حشرات تغذیه میکند.
شِنگ در ایران با نام سگ آبی یا سمور آبی هم شناخته شده است.
شِنگ هندی (Smooth-coated Otter) و شِنگ معمولی (Eurasian Otter) دو گونه از این گوشت خوار هستند که در ایران و خوزستان مشاهده میشوند و پراکنش شِنگ هندی مختص به خوزستان و تالاب هور العظیم است، اما شِنگ معمولی در نقاط مختلف ایران و رودخانههای خوزستان مشاهده میشود، هر دوی این گونهها در لیست سرخ جهانی هستند و حفاظت از این گونه ارزش فراوانی دارد.