یادداشت//
«دختر»؛ جلوه ای زیبا از تقابل و تعامل نسل ها
فیلم سینمایی «دختر» به کارگردانی سید رضا میر کریمی یکی از بهترین فیلم هایی است که تفاوت فکری دو نسل و ضرورت گفتگو میان اعضای یک خانواده و حتی یک جامعه را به شکل هنرمندانه به تصویر می کشد.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صدا و سیما؛ جمعی از دختران جوان در کافی شاپ جمع شده اند. دخترانی که تا چند وقت پیش باهم هم دانشگاهی بوده و خاطرات و حرف های زیادی برای گفتن دارند. هر کدام از مسئله ای صحبت به میان می آورند یکی از ویژگی های بد اخلاقی استاد و دیگری از فراز و فرود های زندگیش.
در این بین، ستاره که از شهرستان آمده درگیر ازدواج خواهرش است و از سویی به یک مهمانی از سوی دوستانش دعوت می شود. ستاره ای که پدر سنتی دارد و از یک سو باید در مراسم ازدواج خواهرش باشد و از سویی دیگردوست ندارد دوستانش فکر کنند بچه است.
ستاره از همان زمان به فکر فرو می رود و در نهایت تصمیم می گیرد بدون اجازه خانواده در سفری یک روزه راهی تهران شود و این آغاز قصه پر حادثه «دختر» است.
مسئله مطرح شده در فیلم دختر به نوعی معضل این روزهای بسیاری از خانواده ها است. پدر و مادر در دورانی بزرگ شده اند که پدر سالاری بوده است و فرزند در زمانی رشد می یابد که فرزند سالاری است و همین مسئله در بسیاری از مراحل زندگی وی او را دچار تناقض می کند.
در فیلم «دختر» پدر قصه که فردی موجه و اصیل است هرگز فکر نمی کند که ممکن است فرزندش بدون اجازه او به مهمانی برود و با شنیدن این موضوع شوکه می شود و به نوعی به خودش می آید. اگر دقت کنیم خواهیم دید که پدر در آغاز و پایان فیلم دو انسان متفاوت است. پدر آغاز قصه فردی است که تنها حرف خود را قبول دارد و فرزندانش به هیچ وجه نمی توانند با او صحبت کنند اما در پایان او با خواهر طرد شده اش ملاقات می کند و به این نتیجه می رسد که گفتگو نیاز اساسی او برای حفظ و راهنمایی فرزندانش است.
یکی از ویژگی های مثبت فیلم «دختر» روایت ساده و به تصویر کشیدن جزییات و فضا سازی ملموس و مناسبش است. مخاطب در این فیلم پا به پای ستاره، پدر ستاره و عمه اش جلو می آید و هر کدام از آنها را عمیقاً درک می کند.
کارگردانی درست و دقیق سیدرضا میرکریمی که نشانه نبوغ وی پس از 29 سال کارکردن است، بازی زیبا و به اندازه فرهاد اصلانی و مریلا زارعی و حرکات زیبای دوربین و کات های به جای فیلم از نقاط مثبت آن به حساب می آید.
ماهور الوند نیز به عنوان بازیگری که برای اولین بار جلوی دوربین سینما ظاهر شده عملکرد قابل قبولی از خود نشان داده است.
فیلم «دختر» فیلمی است که به دور از سیاه نمایی مسئله اختلاف نظر بین نسل ها را به تصویر می کشد و می گوید، علاقه زیادی بین اعضای یک خانواده ایرانی وجود دارد، حتی نبود گفتگو و ابراز محبت از سوی اعضا این عشق را از بین نمی برد اما بر عکس، اینها می تواند اتفاقات فوق العاده ای را در جامعه به وجود بیاورد و از بروز بسیاری از مشکلات برای فرزندان جلو گیری کند. در فیلم قسمتی داریم که ستاره با وجود کم توجهی هایی که از پدرش دیده از او قاطعانه دفاع می کند و یکی از سکانس های طلایی فیلم را رقم می زند.
دختر فیلمی پر کشش و پر کنش است که ارزش چند بار دیده شدن را دارد.